Jak rozliczyć podatek z zagranicy?
Rozliczenie podatkowe jest obowiązkiem każdej osoby, która w danym roku podatkowym uzyskała przychód z tytułu pracy. Dotyczy ono zarówno przychodu uzyskanego w kraju, jak i za granicą. Są jednak przypadki, w których przychodów zagranicznych w Polsce nie trzeba rozliczać. Jak to wygląda w praktyce? Niejasne przepisy sprawiają, że wiele osób pracujących poza granicami Polski nie wie, w jaki sposób się rozliczyć. Wątpliwość często budzi również niewiedza odnośnie tego, czy rozliczenia trzeba dokonać wyłącznie w Polsce, czy również w kraju, w którym uzyskało się przychód wynikający ze stosunku pracy. Chcesz wiedzieć, jak się rozliczyć z pracy za granicą? Przeczytaj poniższy artykuł, w którym wyjaśniamy, jak rozliczyć podatek z dochodów zagranicznych.
Praca za granicą a rozliczenie podatkowe w Polsce
Z zasady podatnicy mają obowiązek rozliczania się z przychodów w kraju, w którym mieszkają. Sytuacja komplikuje się jednak kiedy część roku spędza się w Polsce, a część za granicą np. ze względu na pracę. W takiej sytuacji znaczenie ma tzw. rezydencja podatkowa. Nieograniczony obowiązek podatkowy dotyczy osób, które wszystkie swoje przychody muszą rozliczać w kraju. Ograniczony obowiązek podatkowy odnosi się natomiast do rozliczenia częściowego, a dokładniej tego, że podatnik rozlicza się w Polsce z przychodów uzyskanych w kraju, a za granicą z dochodów zagranicznych. Ograniczony obowiązek podatkowy nie dotyczy jednak wszystkich. Mianowicie, aby rozliczyć się w ten sposób, musisz spełniać określone warunki:
- Po pierwsze, musisz przebywać za granicą dłużej niż 183 dni w roku.
- Po drugie, musisz mieć tam centrum interesów życiowych (osobistych lub gospodarczych), które odnosi się np. do tego, że za granicą mieszka Twoja rodzina, a Ty prowadzisz tam swój własny biznes.
W jaki sposób rozlicza się podatek od przychodów zagranicznych w Polsce?
Podwójnego opodatkowania można uniknąć w odniesieniu do zawartych przez Polskę umów o metodzie wyłączenia z progresją oraz metodzie odliczenia proporcjonalnego. Pierwsza z nich odnosi się do sytuacji, w której nie płacisz podatków od dochodów uzyskanych za granicą w Polsce, jeśli nie uzyskałeś w miejscu zamieszkania żadnych dochodów. Metoda rozliczenia proporcjonalnego z kolei odnosi się do rozliczenia przychodów zagranicznych w Polsce niezależnie od tego, czy uzyskałeś również dochody w kraju, czy nie. Wówczas w zeznaniu podatkowym należy wykazać przychody z zagranicy, a następnie odliczyć od nich kwotę podatku zapłaconego przez pracodawcę za granicą. Warto przy tym pamiętać, że odjęta kwota nie może przekroczyć proporcjonalnej kwoty podatku, który należy zapłacić z tego tytułu w Polsce.
Powyższe metody stosowane są wyłącznie w państwach, które zawarły z Polską właściwą umowę. Tym samym metoda wyłączenia z progresją odnosi się do Niemiec, Francji, Hiszpanii, Czech czy Szwecji, natomiast metoda odliczenia proporcjonalnego dotyczy Wielkiej Brytanii, Holandii, Danii, Norwegii, Słowenii, czy USA. Co ważne, do rozliczenia podatkowego przychodów uzyskanych za granicą wykorzystuje się PIT-ZG, który stanowi załącznik do PIT-36, PIT-38 itd. W przypadku gdy kwestia rozliczenia jest wciąż dla Ciebie niejasna, skorzystaj z usług biura rachunkowego takiego jak np. Biuro Rachunkowe Plus, które dokona za Ciebie rozliczenia PIT. Pamiętaj, że błędy w rozliczeniu mogą Cię sporo kosztować, dlatego warto zlecić rozliczenie profesjonalistom, którzy mają szeroką wiedzę w tym zakresie.
Kiedy obowiązuje ograniczony obowiązek podatkowy?
Ograniczony obowiązek podatkowy może dotyczyć osób, które uzyskują przychody zarówno w Polsce, jak i za granicą. W praktyce oznacza to, że podatnik rozlicza się w Polsce tylko z części swoich dochodów, a pozostałe przychody są rozliczane w kraju, w którym zostały uzyskane. Ograniczony obowiązek podatkowy może dotyczyć osób, które spełniają określone kryteria, takie jak długość pobytu za granicą czy centrum interesów życiowych. Istotne jest, aby pamiętać, że ograniczony obowiązek podatkowy nie zwalnia z obowiązku rozliczenia się z przychodów uzyskanych za granicą. Warto również sprawdzić, czy Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z krajem, w którym uzyskano dochody, gdyż może to wpłynąć na sposób rozliczenia podatku.
Unikanie podwójnego opodatkowania: metoda wyłączenia z progresją i metoda odliczenia proporcjonalnego
Aby uniknąć sytuacji, w której dochody uzyskane za granicą są opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w kraju, w którym zostały osiągnięte, stosuje się dwie metody: wyłączenie z progresją oraz odliczenie proporcjonalne. Metoda wyłączenia z progresją polega na tym, że dochody uzyskane za granicą nie są opodatkowane w Polsce, jeśli podatnik nie osiągnął w kraju żadnych przychodów. W przypadku metody odliczenia proporcjonalnego, podatnik rozlicza się z przychodów zagranicznych w Polsce, niezależnie od tego, czy osiągnął również dochody w kraju. W zeznaniu podatkowym należy wykazać przychody z zagranicy i odliczyć od nich kwotę podatku zapłaconego za granicą. Należy jednak pamiętać, że odliczona kwota nie może przekroczyć proporcjonalnej kwoty podatku, jaki należałoby zapłacić w Polsce. Stosowanie tych metod zależy od umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Polską a innymi krajami.